همدان: گردشگری روستایی در روستاهایی چون علیصدر، حبشی، پری، مانیزان، سیمین. كوه الوند، آرامگاه بوعلی سینا و باباطاهر و استرومردخای، گنجنامه و هگمتانه.
ما از مسیر تبریز به گلستان صحبت كردیم، اما اگر در میانه راه در جاده اصلی قزوین به سمت رزن میراندیم، پس از این شهر بزرگراهی آغاز میشد كه به همدان و كرمانشاه میرسید و این دروازه ورودی به شهرهای غربی كشور است. البته بزرگراهها در مناطق غربی كشور چندان زیاد نیستند، اما این دلیل نمیشود كسی در نوروز به كرمانشاه، كردستان، لرستان یا ایلام نرود.
همدان به خاطر كوه الوند و مقبره بوعلی سینا و باباطاهر و استرومردخای و گنجنامه و هگمتانهاش برای مردم شناخته شده است و همه احتمالا به دره عباسآبادش هم میروند، اما پیشنهاد من یك شب اتراق در یكی از روستاهای غرب این استان است كه باعث میشود زندگی بكر روستایی را درك كنید.
كرمانشاه: طاقبستان، بیستون، غار غوری قلعه و معبد آناهیتا در كنگاور.
كرمانشاه را هم یكی از مقاصد بسیار مناسب برای سفرهای نوروزی میدانم چون نه به اندازه استانهای شمال و مركزی شلوغ است نه به اندازه استانهای شمال غربی سرد و خشك، طاق بستانش و بیستونش بخوبی حفظ شده و چنان خوش آب و هوا و حاصلخیز است كه از 4000 سال پیش تاكنون آباد و مسكونی بوده و 1500 سال پیش به نامهایی چون «نیشابی» و «آلی پی» میخواندندش. از شمالغرب شهر كرمانشاه اگر
90 كیلومتر به سمت پاوه حركت كنید، به غار غوریقلعه میرسید كه هنوز انتهای برخی دالانهایش كشف نشده و شایعههایی وجود دارند كه میگویند انتهای آنها به خاك عراق میرسد.
ما از مسیر تبریز به گلستان صحبت كردیم، اما اگر در میانه راه در جاده اصلی قزوین به سمت رزن میراندیم، پس از این شهر بزرگراهی آغاز میشد كه به همدان و كرمانشاه میرسید و این دروازه ورودی به شهرهای غربی كشور است. البته بزرگراهها در مناطق غربی كشور چندان زیاد نیستند، اما این دلیل نمیشود كسی در نوروز به كرمانشاه، كردستان، لرستان یا ایلام نرود.
همدان به خاطر كوه الوند و مقبره بوعلی سینا و باباطاهر و استرومردخای و گنجنامه و هگمتانهاش برای مردم شناخته شده است و همه احتمالا به دره عباسآبادش هم میروند، اما پیشنهاد من یك شب اتراق در یكی از روستاهای غرب این استان است كه باعث میشود زندگی بكر روستایی را درك كنید.
كرمانشاه: طاقبستان، بیستون، غار غوری قلعه و معبد آناهیتا در كنگاور.
كرمانشاه را هم یكی از مقاصد بسیار مناسب برای سفرهای نوروزی میدانم چون نه به اندازه استانهای شمال و مركزی شلوغ است نه به اندازه استانهای شمال غربی سرد و خشك، طاق بستانش و بیستونش بخوبی حفظ شده و چنان خوش آب و هوا و حاصلخیز است كه از 4000 سال پیش تاكنون آباد و مسكونی بوده و 1500 سال پیش به نامهایی چون «نیشابی» و «آلی پی» میخواندندش. از شمالغرب شهر كرمانشاه اگر
90 كیلومتر به سمت پاوه حركت كنید، به غار غوریقلعه میرسید كه هنوز انتهای برخی دالانهایش كشف نشده و شایعههایی وجود دارند كه میگویند انتهای آنها به خاك عراق میرسد.
لرستان: دریاچه گهر، قلعه فلكالافلاك، آبشارهای نوژیان، شوی و تله زنگ، دره چكان، بازار میرزاسیدرضا و سراب كیو.
تعریف لرستان روی كارتهای تبریك، همیشه یا دریاچه گهر بوده یا قلعه فلكالافلاك و بندرت از نوژیان به عنوان بلندترین و شوی و تلهزنگ به عنوان پهنترین آبشارهای كشور هم عكسهایی وجود دارد اما هیچ وقت ندیدهام تصویری از دره چكان روی كارتی چاپ شود و بعید میدانم حتی یك درصد از مردم حتی نام آن را شنیده باشند؛ در حالی كه این دره زیبا، تمدن طلایی عصر مفرغ را در خود جای داده و روزگاری از باشكوهترین نقاط زیست بشر بوده است. امروز برخی از این آثار در بخشی از قلعه فلكالافلاك كه موزه شده قابل مشاهدهاند. در خرمآباد لرستان باید بازار قدیم آن موسوم به بازار میرزا سید رضا و سراب كیو را هم ببینید. به این دیدنیها آمیختن با زندگی عشایری در این استان را هم اضافه كنید.
ایلام: طبیعت گردی در دشتهایی
چون صالحآباد، دهلران، دشت عباس و تفرجگاههای جنگلی مانند چقاسبز، ششدار، تجریان، گلم زرد و گره چگا، جاده دهلران به اندیمشك، تپه ماهورهای ایلام.
كاش از لرستان به ایلام هم بروید. متاسفانه كمتر گذر مسافری به استان ایلام میافتد و كمتر كسی میداند كه درهها و دشتهای این استان در بهار غرق در شقایقهای سرخ میشوند. ایلام را در گذشتههای دور، لرستان پشتكوه میخواندند. در این استان حتی در نقاطی كه انتظارش را ندارید، به نشانه یا بازماندهای از اثری تاریخی برمیخورید. هنوز هم تپهماهورهای ایلام محبوب گردشگران هستند. پیشنهاد من برای مسیر سفر به ایلام جاده لرستان است اما در برگشت، حركت در جاده دهلران به اندیمشك، فرصتی برایتان فراهم میكند كه از جاذبههای شمال خوزستان هم بازدید كنید.
كردستان: گردشگری روستایی در روستاهایی چون پالنگان، اورامان تخت، آویهنگ، ژیورا قصلان، نوره، نگل و...، طبیعتگردی در دشتهای دهگلان، قروه، بیجار و.....
كردستان را از فهرست استانهای غربی از قلم نیندازید، یادم میآید یك بار از پژوهشی میگفتید كه پژوهشگری در آن، كردستان را بهشت عدن خوانده بود.
بله، دیوید رول باستانشناس انگلیسی سال گذشته كردستان را بهشت عدن همان جایی كه حضرت آدم و حوا پس از ترك بهشت، در آن هبوط كردند دانست. مبنای ادعایش هم اشارات جغرافیایی بخش «جنیس» كتاب انجیل بود، اما كردستان ایران اگر بهشت عدن هم نباشد، به مقصد سفر شدن میارزد.
جلوههای خاص زندگی بومی هنوز در همه شهرهای كردستان وجود دارد و دیدنی است اما اگر میخواهید روح واقعی كردستان را درك كنید باید دوسه روزی را به طور كامل در حس و حال زندگی یك كرد اصیل و بومی در روستاهای این استان بگذرانید.
نظرات شما عزیزان: